Waarom zou jij dit doen?
Het is vrijdag. Je kijkt in je agenda en ziet die maandelijkse borrel staan. Die borrel waar jij je vroeger altijd op verheugde. De overgang tussen de werkweek en het weekend. De borrel waar je jouw vriendinnen weer ziet, hoort hoe het me ze is, ze even kan knuffelen (oh ja dat is lastigere nu in Corona tijd) en die vaak eindigen met een hapje eten. Gewoon even de boel de boel laten en het ongedwongen fijn hebben met elkaar.
En toch betrap jij je er steeds iets meer op dat je soms geen zin hebt. Dat je liever even de rust en stilte op zoekt in plaatst van te borrelen in een drukke kroeg.
Het voelt af en toe alsof je een buitenstaander bent, de onderwerpen die besproken worden, spreken je minder aan. Het lijkt wel alsof jij je er minder thuis voelt, alsof er een soort kloof ontstaat.
En toch, het zijn stuk voor stuk leuke meiden, waar je hartstikke gave dingen mee hebt meegemaakt en toch voelen ze steeds iets meer bij jou vandaan te staan.
Je hebt al een keer overgeslagen en eigenlijk wil je dat nu weer doen, gewoon lekker naar huis vanmiddag en een stukje wandelen of genieten van de laatste avondzon.
Waarom zou je het niet doen? Blijkbaar houdt jou iets tegen of vind je er wat van.
Jezelf zijn als Middelpunt van je eigen leven, kan knap ingewikkeld zijn maar is onvermijdelijk als jij je herkent in het voorbeeld hierboven. Want de kloof wordt alleen maar groter en eenzamer als je telkens tegen jouw gevoel in gaat. Dus doe het en luister en handel naar je eigen gevoel.
Vind jij dit moeilijk?
Waarom zou jij dat doen?
