“Wat doe jij? is een veel gestelde vraag als je iemand voor het eerst ziet. Wat je doet is in onze maatschappij belangrijk. Wat je doet geeft je status, aanzien en een duidelijk kader. Soms hoor ik de meest ingewikkelde namen en moeilijke omschrijvingen. Terwijl ik werkelijk geen idee heb wat het betekend maar hè het klinkt wel imponerend.
Ego
“Wat je doet” is je ego deel. Dat wat je graag aan je omgeving wilt laten zien. Wil jij niet, net als ik, aardig gevonden worden, in dingen goed zijn, en gezien worden? Je ego beschermt zo jouw kwetsbare pijnlijke kant en je angsten. Die toont je ego niet graag want dan kunnen mensen er iets van vinden en je pijn doen. Je ego zit in je hoofd, in je gedachten, in het aftasten en vergelijken met anderen. In het relativeren van situaties, overal woorden aan willen geven. Is leven vanuit ego écht leven? Laat je via je ego alles toe wat zich in jou aandient?
Voelen
Voor mij is voelen écht leven. Wij zijn ingenieuze wezens, we hebben een heel mooi instrument gekregen, ons lichaam. Mijn lichaam kan mij precies aangeven wat ik nodig heb. Ok ok dan moet ik wel de tijd nemen om er naar te luisteren. Herken je dat je soms voelt dat mensen te dichtbij komen staan. Dan geeft je lichaam je een signaal: Ho stop niet dichterbij komen!. Je lichaam geeft je aan wanneer het moe is, wanneer het gevoed wil worden. Je kunt voelen wat je energie geeft of energie kost. Allemaal signalen die niks te maken hebben met “Wat doe jij?” maar met “Wie ben jij en wat heb jij specifiek nodig?”.
Kompas
Leven vanuit voelen is leven vanuit je innerlijke kompas. Dit kompas heeft maar een koers en dat is de beste koers voor jou. Ok niet altijd de makkelijkste koers maar wel de koers waarbij je het dichtste blijft bij “Wie ben ik en wat heb ik specifiek nodig?” En dit kan een 180 graden andere koers zijn dan wat jouw ego voor ogen heeft.” Ik ben benieuwd: Welke koers volg jij?