Waarom zou jij dit doen?
Het is vrijdag. Je kijkt in je agenda en ziet die maandelijkse borrel staan. Die borrel waar jij je vroeger altijd op verheugde. De overgang tussen de werkweek en het weekend. De borrel waar je jouw vriendinnen weer ziet, hoort hoe het me ze is, ze even kan knuffelen (oh ja dat is lastigere nu in Corona tijd) en die vaak eindigen met een hapje eten. Gewoon even de boel de boel laten en het ongedwongen fijn hebben met elkaar.
En toch betrap jij je er steeds iets meer op dat je soms geen zin hebt. Dat je liever even de rust en stilte op zoekt in plaatst van te borrelen in een drukke kroeg.
Het voelt af en toe alsof je een buitenstaander bent, de onderwerpen die besproken worden, spreken je minder aan. Het lijkt wel alsof jij je er minder thuis voelt, alsof er een soort kloof ontstaat.
En toch, het zijn stuk voor stuk leuke meiden, waar je hartstikke gave dingen mee hebt meegemaakt en toch voelen ze steeds iets meer bij jou vandaan te staan.
Je hebt al een keer overgeslagen en eigenlijk wil je dat nu weer doen, gewoon lekker naar huis vanmiddag en een stukje wandelen of genieten van de laatste avondzon.
Waarom zou je het niet doen? Blijkbaar houdt jou iets tegen of vind je er wat van.
Jezelf zijn als Middelpunt van je eigen leven, kan knap ingewikkeld zijn maar is onvermijdelijk als jij je herkent in het voorbeeld hierboven. Want de kloof wordt alleen maar groter en eenzamer als je telkens tegen jouw gevoel in gaat. Dus doe het en luister en handel naar je eigen gevoel.
Vind jij dit moeilijk?
Hoe ziet jouw boodschappenlijstje van je leven eruit?
Bijna elke maandagochtend weer hetzelfde liedje. Wat zullen we vandaag en morgen en overmorgen weer eens eten. Ik ben qua boodschappen niet zo georganiseerd. Heb niet een heel weekmenu klaarliggen, laat staan een boodschappenlijstje. Ik kan s ochtends wakker worden en zin hebben in gehaktballen of een lekkere pasta carbonara. Als de mannen hier in huis het voor het zeggen hebben, eten we alleen maar rood en dood (grote stukken rundvlees). Dus eigenlijk is het elke keer weer een hapsnap beslissing wat eten we vandaag.
Te vaak ga ik zonder idee naar de supermarkt, en prop ik maar wat in mijn karretje. Ik neem altijd teveel mee omdat ik niet kan kiezen. En stiekem ben ik bang dat als ik wel kies dat ik dan dingen vergeet, dus kun je beter maar van alles meenemen. Gevolg de koelkast puilt met regelmatig uit. Vinden mijn pubers heerlijk, die plunderen namelijk alles hier in huis!
Tja en het besef van niet kunnen kiezen, de keuze niet maken, blijven hangen zie ik veel in mijn praktijk (en dus bij de boodschappen bij mezelf). Als jij innerlijk weet of heel duidelijk voelt dat je een (niet makkelijk) keuze te maken hebt omdat je huidige leven steeds futloser, minder voldaan, onbegrepen en alleen voelt, dan is het prettig om een koers te hebben. De keuze te maken en de stap te nemen. Een richting op zodat je weet dat je stapjes zet om je beter, evenwichter, krachtiger en energieker te voelen.
Dus een boodschappenlijst te hebben die zorgt dat het gerecht (jouw doel/verandering) stapje voor stapje kan worden gemaakt en niet dat je alle aandacht besteedt aan het vinden van zuurkool, worst en wortel terwijl je Pasta Carbonara wilt maken.
Middelpunt van je eigen leven zijn, betekent keuze’s maken. Weten wat jouw innerlijk weten wil en daar naar handelen. Vind je dit lastig, gaat jou hoofd voordurend aan de haal met dit innerlijk weten of dat duidelijke gevoel, kom dan naar de online workshop “Ben het Middelpunt van je eigen leven” zodat jij de stapjes kan gaan zetten naar jouw zelf gekozen boodschappenlijst
Wat staat er op jouw boodschappenlijstje dat er nu niet is in je huidige leven?
Zijn jouw dromen bedrog?
De meeste dromen zijn bedrog, zong een bekende artiest die misschien zelf wel het meest in zijn eigen dromen geloofde, als ik de media zo lees.
Dromen over wat je graag wil realiseren, wat je wil bereiken, waar je naartoe wilt en hoe jouw leven eruit zal zien over een aantal jaren, kan heel motiverend werken. Kan jou echt ervoor laten gaan, geeft een duidelijke focus waar je naartoe gaat. En je droom waarmaken laat jou groeien van trots en zelfvertrouwen.
Toch ervaar ik bij veel mensen dat ze wel een droom hebben maar dat ze niet geloven in het kunnen realiseren van hun droom. Dat ze vastzitten in hun huidige leven. Dat het maar een onbereikbaar verlangen blijft.
Een droom zonder actie en kleine stapjes, zorgt dat er niks gebeurd, het levert in het ergste geval veel frustratie en zelfafwijzing op.
Om je droom te realiseren zul jij keuzes moeten maken om stapjes te kunnen zetten. Ik snap dat dat hartstikke spannend en moeilijk kan zijn. En weet je, je hoeft het niet alleen te doen. Ik ondersteun jou graag in het maken van deze keuzes.
Wekelijks maak ik plek in mijn agenda voor 3 gratis sessies van 30 min om je te voorzien van waardevolle informatie en tips. Wil jij hiervoor in aanmerking komen, stuur mij een berichtje op info@defeelgoodcoach.com
Wie coacht wie?
De ene helft van Nederland coacht de andere helft van Nederland is een uitspraak die ik met regelmaat hoort. En ja, ik geloof dat dat waar is. Iets mis mee? Nou volgens mij niet. Iedereen heeft zijn eigen kennis, kunde en ervaring.
Als thuis het dak lekt, bel ik een dakdekker en bij terugkerende kortsluiting een electricien. Ja natuurlijk kun je het zelf doen, als je handig bent of in mijn geval, een handige vent thuis hebt lopen. Ik geloof dat wij onszelf veel kunnen aanleren. Dat kost tijd, vaak veel tijd. Tijd die je niet aan andere dingen kunt besteden.
Hulp inschakelen op persoonlijk vlak blijkt voor veel mensen vaak minder makkelijk. Het eerst zelf willen proberen en gedachten als: “Stel je niet zo aan,” “Het valt wel mee,” “Ikkom daar zelf wel uit”of “Een coach is veel geld, dat vind ik het niet waard” houden je vaak tegen om hulp in te schakelen.
En juist door hulp in te schakelen, kom je verder, is mijn ervaring. Ik ben coach en laat mij gelijktijdig ook coachen op verschillende vlakken. Juist op stukken die ik lastig of moeilijk vind. Ik heb geleerd dat een coach mij uitdaagt om uit mijn comfortzone te gaan en stappen te zetten. Daardoor ga ik harder en kom ik sneller waar ik graag wil zijn.
Ik zoek dan iemand waarvan ik voel en weet dat ik daar veel van kan leren. Iemand die mij inspireert en “aan” zet. Iemand met veel kennis en ervaring. Een coach die mij aanspreekt en vaak een coach die vanuit eigen ervaring spreekt.
En juist daardoor snap ik dat er heel veel verschillende coaches zijn of noem het teachers, mensen die jou leren, ondersteunen en uitdagen om stapjes te zetten. Zoveel verschillende mensen zoveel verschillende wensen en behoeften.
Ik begeleid mensen om in hun Grootsheid te gaan staan. Om écht hun ware zelf te zijn ongeacht wat anderen daarvan vinden. Echt jezelf zijn is het mooiste cadeau wat jij jezelf en de mensen om je heen kan geven.
Ben jij overal en altijd écht jezelf?
Nee, ik pas me liever aan anderen aan en aan datgene dat van mij verwacht word. Helemaal goed, als jou dat gelukkig maakt, lekker mee doorgaan!
Nee, stiekem laat ik niet écht mijn ware zelf zien. Ik wil het graag anders maar ik weet niet hoe en twijfel te veel. Dan heb ik een goed nieuws voor jou. Ik help jou graag met een gratis sessie om je te voorzien van een tip en waardevolle informatie. Ik heb deze week voor de eerste 3 personen een plek vrij in mijn agenda voor een gratis sessie van 30 minuten. Laat deze kans niet schieten. Stuur mij een berichtje.
Alles groeit en bloeit
Alles groeit en bloeit
Elke ochtend als ik de gordijnen open doe, zie ik in mijn tuin dat alles steeds iets meer groeit en uitkomt. Afgelopen week stond in een paar dagen de hele Prunusboom in bloei. Hele mooie roze bloesem, waar je 1 week ontzettend plezier van hebt om vervolgens 4 weken lang rommel op de grond te hebben. Maar hè, die ene week geniet ik ontzettend van, zeker met deze strak blauwe luchten.
De natuur heeft een cyclus. In de winter groeien de wortels voor stevigheid, in de lente komen de nieuwe knoppen tevoorschijn om vervolgens in de Zomer voluit te groeien en te bloeien. In de herfst laten alle blaadjes los om zich vervolgens weer naar binnen te keren en het fundament steviger te maken.
De Natuur is altijd bezig met zichzelf steviger maken door te groeien en te bloeien. En eigenlijk is een mensenleven net zo. Mensen worden gelukkig door te groeien, dan bedoel ik niet in de breedte maar door verrijking, kennis en meer bewustzijn.
Sommige mensen worden heel blij door metale groei. Door feitelijke kennis, getallen, meetbaarheid terwijl andere mensen groeien door persoonlijke ontwikkeling. Door onderbewustzijn bewuster te maken. Door inzicht momenten te hebben, door te begrijpen waarom ze doen wat ze doen, door reflectie en daardoor steeds een mooiere versie van zichzelf te worden. Hierdoor ontstaat een rijk gevoel, rust en innerlijke kracht.
Veel mensen komen op een punt in hun leven dat ze het even niet meer weten, twijfelen aan wat ze doen, of ze het wel goed doen, of dit het nu is. Mensen met een grote behoefte aan mentale groei hebben vaak op een diepere laag, een angst om kennis te verliezen of niet mee te tellen als ze niet genoeg kennis hebben wat zorgt dat ze proberen controle te houden, perfectionistisch zijn en hun hoofd blijven voeden. Dit kan doorslaan in piekeren en malen.
Andere mensen voelen dat ze het anders willen maar weten even niet goed hoe dat te doen. Ze ervaren dat ze niet energiek zijn, dat ze zoekende zijn, dat andere dingen belangrijker voor ze worden. Dingen die helemaal niet passen bij het leven waar ze nu in zitten of waar hun omgeving wat van vindt. Hierdoor kunnen ze zich eenzaam en alleen voelen, onbegrepen maar ook stuurloos en rondlopen met een schuldgevoel. Want ze zitten nu eenmaal in dit leven en dat kunnen ze toch niet zomaar opgeven of omgooien omdat er mensen zijn die dingen van ze verwachten of omdat het dingen zijn die zo horen. Hierdoor kunnen ze het gevoel hebben vast te lopen, minder lekker in hun vel zitten en uitgeblust zijn.
Als jij je in deze situatie herkent, hoe heerlijk zou het zijn om de dingen die jou niet dienen, die jouw energie kosten, die je onrust geven los te laten, net als de bladeren aan de boom.
Zodat je weer kunt bruisen van de energie terwijl jij trouw bent aan jezelf in contact met de ander en jezelf evenwichtig en krachtig voelt.
Ik ben dagelijks met mensen bezig die zich zo voelen en zoekende zijn naar dat evenwicht zodat ze weer gaan bloeien.
Ik heb wekelijks wat ruimte in mijn agenda om met mensen zoals jij even mee te kijken en mee te denken. Gewoon gratis, kun jij een half uurtje van mijn tijd gebruiken om zelf verder te komen, om te groeien.
Ik zeg gebruik dit mooie aanbod om je eigen kennis te vergroten zodat jij kunt groeien en bloeien.
Reserveer hier jouw tijd:
https://defeelgoodcoach.com/gratis-boost-sessie/
Corona Moe
Ben jij ook Corona Moe?
Of ik nu even online to the krant kijk of zap langs wat TV zenders. Het Hoofdonderwerp is Corona, Corona en nog meer Corona wat de klok slaat. Op zich snap ik dat willen houdt het dagelijks leven daadwerkelijk in zijn greep. Ieder op zijn of haar eigen manier heeft de laatste van de gevolgen van dit onzichtbare monster.
Het gevecht aangaan met dit monster kan je volledig uit balans brengen als angst en stress de overhand krijgen.
Angst en Stress geven je een ongemakkelijk misschien wel opgejaagd gevoel, een last op je schouders of een spanning in je lichaam. Dit zorgt voor een negatieve gedachtenstroom en daardoor vaak een piekerend hoofd. Ondertussen zit je met je kinderen en partner thuis, Komende slaap misschien wel letterlijk op je af, kom je slaap tekort en ben je daardoor nu zelfs niet de leukste versie van jezelf.
Angst en Stress hebben een lage energiefrequentie, dat heeft invloed op jouw energiepeil, op hoe jij je voelt, wat je denkt en waardoor kom je beetje bij beetje in een vicieuze cirkel te zitten, die zich niet vanzelf gaat oplossen.
De media zendt op dit moment zoveel angstgerelateerde informatie de wereld in dat dit angst en stress bij mensen voedt. Ik volg het nieuws niet meer zo want ik kan er toch niks aan veranderen. Het enige wat ik kan doen is mezelf aan de regels houden en goed voor mezelf zorgen. En dat betekent dat ik eraan werk om mijn energie hoog te houden waardoor ik positief denk en zelfs heel creatief woord. Ik laat mijn licht graag stralen!
Hoe kan jij ervoor zorgen dat dat licht ook volledig straalt?
Hé leuke vrouw, hoeveel banen heb jij?
Ja, je leest het goed, hoeveel banen heb jij? Ik hoor je al zeggen, Nou gewoon 1, ik moet niet aan meer denken. De vraag is dan: Wat versta jij onder een baan? Telt een baan alleen als je ervoor betaald wordt of tellen allerlei dagelijkse werkzaamheden ook mee voor de naam baan?
Je kunt dagtaken hebben aan werkzaamheden als opvoeder, manager huishouding, mantelzorger en wat dacht je van het onderhouden van je relatie en sociale contacten.
Allemaal taken die tijd en energie kosten, die je waarschijnlijk met liefde en grote regelmaat met plezier doet of waarvan jij vindt dat je deze moet doen. Op het moment dat er moeten bij iets komt, zijn het vaak activiteiten die energie kosten.
Dat dingen soms energie kosten, is helemaal niet erg, als er maar genoeg energie oplaadmomenten tegen over staan. Je legt je mobiele telefoon ook regelmatig aan de oplader om energie bij te tanken zodat je geen lege batterij krijgt. Want dat is namelijk heel onhandig.
Ik krijg veel hardwerkende vrouwen in mijn praktijk die vele banen naast elkaar hebben. Die veel ballen in de lucht houden. Stiekem weten ze dat ze te veel van zichzelf vragen maar ze hebben geen idee hoe het patroon doorbroken kan worden.
Als jij jouw leven eens als batterij zou zien. Wat kost jou dan batterij en waarmee vul jij die batterij weer aan?
Dit klinkt simpel, in de praktijk blijkt dit vaak een zoektocht te zijn omdat de dingen die je dacht dat energie zouden geven met regelmaat niet het gewenste resultaat opleveren of veel weerstand oproepen. 1 keer een uur niks doen of 1 week elke avond vroeger naar bed zal even helpen. Het gaat juist om de regelmaat en de lange termijn van consequent zorgen dat je batterij oplaadt. En juist dat blijkt lastig omdat dit ook wat vraagt van de verschillende banen die je al hebt.
Wordt jouw eigen batterij dagelijks net zo goed opgeladen als de batterij van jouw telefoon?
Goede voornemens waarmaken
Een nieuw jaar met nieuw mogelijkheden en nieuwe kansen. Wat zitten wij als mensen toch gek in elkaar want waarom is het nieuwe jaar altijd zo’n moment voor goede voornemens. Blijkbaar is het tijd voor verandering omdat we ons niet meer goed voelen bij de dingen zoals we ze doen en deden in het afgelopen jaar. Blijkbaar knelt het met wat je graag zou willen. Of het nou minder en/of gezonder eten is, stoppen met roken, ander werk zoeken, eerder naar bed gaan, gaan sporten, meer leuke dingen doen, minder piekeren of meer tijd aan vrienden besteden is. Er moet iets veranderen omdat je het zo niet meer wilt hebben.
En dan zitten we nu in dat nieuwe jaar en nu moet het dus gaan gebeuren.
Wat maakt gisteren en de maanden ervoor anders dan vandaag, morgen en de komende weken? Wat heb je daadwerkelijk veranderd om je goede gewoonte waar te maken.
Wij mensen zijn vaak ongeduldig. We bedenken het nu en willen het dan liever gisteren gerealiseerd hebben. Want niemand van ons heeft zin in moeilijke momenten en gedoe. En dat gedoe ontstaat wel in je hoofd.
Daar komen allemaal gedachten en stemmetjes die het jou moeilijk maken.
Ik noem dit altijd het leger. Het leger dat roept in jouw hoofd: ‘ach joh morgen kun je ook beginnen’, ‘1 keertje moet kunnen’, ‘je hebt het verdiend’, ‘je bent zo moe doe maar even rustig aan’ en zo kun jij er vast en zeker nog veel meer opnoemen.
Dit leger staat aan de rand van jouw comfort zone. Daar waar het lekker veilig en bekend is. En dit leger zal al het geschut dat ze bij zich heeft inzetten om te zorgen dat jij veilig bent en in je comfort zone blijft. Want buiten je comfort zone is het niet te overzien en dus veel gevaarlijker. Dus leuk dat jij bedenkt en voelt dat je het anders wilt hebben. Je eigen leger zorgt voor moeilijke momenten en gedoe.
Dus wij zijn ongeduldig en ons brein, jouw leger, kiest voor veiligheid. Dat is een lastige combi.
Ja nu hoor ik je zeggen, oh maar ik heb heel veel discipline. Super daar kun je heel ver mee komen. Echter schuilt er ook een heel groot risico in. Als je namelijk alleen op wilskracht iets bereikt, is dit hetzelfde als een strandbal onder water gedrukt houden. Er komt een moment dat de bal heel hard omhoog komt. Dan moet jij weer veel kracht gebruiken om hem opnieuw onder water te krijgen. Dat put jou op een gegeven moment uit.
Dus de vraag is hoe ben jij voorbereidt om jouw leger aan te pakken om je goede voornemen waar te maken?
Onstuimig weer en je humeur
Buiten dwarrelen de blaadjes van de bomen. Niks zo onstuimig als de herfst met het ene moment harde windhozen, slagregen, de eerste vorst afgewisseld met strak blauwe luchten met een heerlijk zonnetje.
Een peuter zou je herftachtig kunnen noemen qua gedrag. Van hoge pieken naar diepe dalen en binnen no time van een tranendal naar een harde schatterlach.
Hė en misschien herken je dit ook wel bij jezelf. Je humeur dat alle kanten op kan gaan.
Terwijl je een to do lijstje hebt met dingen die nog gedaan moeten worden, probeer je tig ballen gelijk in de lucht te houden. Eigenlijk is niks gek genoeg voor je, jij doet dat wel even. Met een lach hoor je jezelf roepen: “Oh Ja dat is goed, dat regel ik wel even.” Al die kleine dingen bij elkaar maken dat jouw To Do lijst uitpuilt omdat je altijd denkt tijd genoeg te hebben.
En voor je het weet is het einde middag, “Oh ja wat gaan we eten”, jouw To Do lijst is nog niet klaar en eigenlijk ben je te moe en wil je even niks doen. Terwijl je thuiskomt struikel je bij de deur al over de schoenen van je kids. Niet netjes op een rijtje, Nee gewoon op de plek waar ze uitgetrokken zijn want waarom zou je opruimen. Dat doet je Moeder toch wel. Binnen komt een uitgehongerde kat naar je toe, het is als donker in huis, gordijnen nog open, 1 lamp aan en overal jassen en schooltassen van je kids. Oh ja en je kids liggen languit op de bank . Hun gezichten verlicht door het scherm dat aan hun handen zit vastgeplakt. Je merkt dat je bijna kookt van binnen. En dan hoor jij jezelf zeggen: “ Ja allemaal even helpen, Kat eten geven, gordijnen dicht, schermen weg, lampen aan, jassen tassen opruimen. Je kids kijken met een schuin oog vanachter hun scherm. Ze maken geen enkele aanstalten, voelen zich niet aangesproken en gaan rustig verder met staren naar hun scherm. En dan hoor jij jezelf met een luide harde toon tekeer gaan. Dat het hier geen hotel is en dat ze niet eens beseffen hoe goed ze het hebben.
Hė dat klinkt ook als herfstachtig en onstuimig.
De vraag is waardoor gebeurde dit? Had jij te hoge verwachtingen of liep je emmertje even over omdat je teveel op je bordje hebt liggen of was er een andere aanleiding?
Interessant om dit eens te onderzoeken.
Een peuter is in zijn of haar gedrag heel primair en kan met dikke tranen meteen weer heel hard lachen. Wij als volwassenen blijven vaak langer in deze donder wolk hangen en stralen dat dan uit op onze omgeving.
Hė en wat betreft je kids….zou jij vroeger voor je moeder in actie zijn gekomen als ze boos en chagrijnig was of dacht je dan: “Zoek jij het lekker uit?”
Wat denk je dat jouw kids doen?
Wat zou er gebeuren als je in deze situatie snel een lach tevoorschijn tovert en roept: Wacht ff gasten, ik kom even opnieuw binnen!
Jij bent je eigen energiecentrale
Ik zie veel mensen in mijn werk die niet lekker in hun vel zitten, slecht in hun energie zitten. En heel veel ballen in de lucht houden. Ze voelen zich leeg, hebben grote to do lijsten, moeten veel van zichzelf of hun omgeving, druk druk druk , vliegen van verjaardag naar werk naar sportafspraak, worden ’s ochtends wakker en zijn dan nog moe en zijn het vakantiegevoel op de 2e dag van thuiskomst alweer kwijt. Ze lopen zichzelf voorbij
Thuis doe je de lamp aan op het moment dat je licht nodig hebt. Deze energie komt uit het stopcontact dat weer is aangesloten op een kabel waar de stroom je huis binnenkomt. Als je deze kabel blijft volgen komt deze uit in een elektriciteitscentrale. Daar wordt stroom opgewekt. Stroom is een ander woord voor energie. Als minder stroom wordt opgewerkt dan dat verbruikt wordt, ontstaat een disbalans en zal op den duur het licht uitgaan.
Jouw lichaam is jouw energiecentrale. Je wekt energie op door dingen te doen waar je blij van wordt, die ontspanning geven en die je laten ontstressen.
Je verliest energie aan dingen als constant door blijven gaan, te veel op wilskracht doen, piekeren, malen, pleasen, dingen doen waar je niet blij van wordt, slecht eten, alcohol, drugs. Dit alles levert lichamelijke spanning en stress op. Wat vervolgens kleine lichamelijke blokkades veroorzaakt.
Dat je tijdelijk meer energie verliest dan opwekt, kan geen kwaad. Echter wordt dit een disbalans als telkens meer energie verloren gaat dan dat opgewekt wordt. Dan gaat op den duur ook jouw lichtje uit.
Ik hoor vaak ‘Ja maar’ dat kan niet anders of het moet toch gebeuren. Mijn vraag is dan altijd: Is dat zo? Van wie moet dat dan? En Waarom?
Wij mensen leven te vaak in ons hoofd en vergeten goed te voelen wat ons letterlijk energie geeft of kost.
In ons hoofd leven de meest interessante gedachten. Waardoor we heel streng voor onszelf kunnen zijn. ‘Nog even doorzetten dan is het zo klaar’ of ‘Wat zal men er wel niet van denken” of ‘Het moet echt gedaan worden’. Hoe vaak ga jij hierbij over je eigen energiegrens heen?
Wil jij zorgen dat jouw eigen licht blijft schijnen? Maak dan eens een heel eerlijk lijstje met wat geeft jouw energie en wat kost jouw energie. Ik hoop dat jouw lijstje mooi in balans is
Intuitie en je gedachten
Mijn intuïtieve gevoel was heel sterk en duidelijk, Ik wist het gewoon. Mijn hoofd en mijn gedachten probeerde me te overtuigen. ‘Stel je niet aan’, ‘Hoe weet jij dat nou?’ en ‘Je kunt dat helemaal niet weten.’
Ik besloot het te checken bij de persoon zelf . Het letterlijk te benoemen wat ik intuitief voelde. Dat voelde goed, eerlijk naar mezelf en zeker ook eerlijk naar de ander toe. Ik hou van eerlijkheid.
Ik kreeg antwoord, heel anders dan wat mijn intuitie me had ingegeven. Wat ik vermoedde, werd ontkent. Ik las het, voelde me vreemd en even krachteloos, mijn intuitie kromp ineen terwijl mijn hoofd vol stroomde met gedachten. ‘Zie je wel dat jij je aanstelt, het klopt helemaal niet,’ ‘Zo hou je niemand over als je maar naar je gevoel blijft luisteren, dat niet blijkt te kloppen’ en ‘Stromme trut, doe toch eens normaal, zoek niet achter alles wat.” En nog allerlei gedachten waarbij ik niet al te aardig voor mezelf was.
Misschien herken je dit. Dat je hoofd, vol gedachten, met je intuitie aan de haal gaat. Beide geven jou andere informatie. En naar wie moet je dan luisteren? Dit kan zo verwarrend zijn. Het kan bijvoorbeeld gevoel van leegte, eenzaamheid, niet begrepen voelen of anders zijn dan andere, opleveren.
Op dit soort momenten is het moeilijk om stevig in je kracht te blijven staan. Intern is je balans hevig aan het bewegen tussen intuitie en hoofd. Dat geeft onrust. En juist deze onrust kan jou overlevingsmechanisme triggeren waardoor je bevriest, gaat vechten of vluchten. Vanuit dit mechanisme ga je vaak onbewust je gedrag aanpassen.
Ik heb het innerlijke gesprek met mezelf weten te stoppen. Echter een week later kreeg ik letterlijk een foto in handen waarop mijn vermoeden bevestigd werd. Alsof de grond even onder mijn voeten wegzakte. Zie ik dit werkelijk? Ja ik zag het echt goed. De persoon tegen wie ik mijn intuïtieve gevoel had geuit, had dit toch ontkent? Op de foto had mijn vermoeden opeens een visueel beeld gekregen. Ik had mezelf laten afschepen met een leugenachtig antwoord waarop mijn intuitie meteen lichamelijk had gereageerd. Ik had echter mijn hoofd met gedachten meteen de overhand laten nemen om mezelf flink toe te spreken. Oeps en dat deed pijn.
Mijn hoofd zat vol met gedachten. Ik vond er van alles van. Er was verdriet, boosheid en ongeloof. Het duurde even voor ik besefte dat ik nu de keuze had. Blijf ik hangen in dit verdriet en de boosheid of ga ik alles wat ik ervan vind onderzoeken (lees: wat je zegt, ben jezelf). Ik koos voor het laatste. In elke pijnlijke situatie zit namelijk een boodschap.
Het duurde even…. En ineens was daar het antwoord waarom ik me afgewezen en verdrietig voelde. Ik had gelogen tegen mezelf. Ik was niet trouw geweest aan mijn intuitie, had mijn hoofd met alle gedachten al die tijd voorrang gegeven. Mijn intuitie had mij namelijk al bij de allereerste ontmoeting aangegeven dat ik alert moest zijn bij deze persoon. En al die tijd heb ik mijn hoofd met mijn gevoel laten discussiëren. Ik had gepleased, was gevlucht en had mijn gedrag aangepast. Ik was niet eerlijk naar mezelf geweest. Jeetje wat een inzicht leverde dit op. Ik voelde de ontspanning mijn lichaam in zakken. Alsof het zoiets wilde zeggen als: He He ze begrijpt het eindelijk.
Langzaam omarm ik mezelf met mijn nieuwe inzicht. Ik bedank mijn intuitie en zelfs de persoon in kwestie voor deze les. Het besef dat mijn intuitie, mijn kompas is, koester ik weer omdat ik in het dagelijkse leven met regelmaat vergeet ernaar te luisteren.
Wat je zegt, ben jezelf!
Je hoort het kinderen wel tegen elkaar zeggen: ‘Wat je zegt
ben jezelf.’ Ik riep het als kind ook wel zonder goed te beseffen dat het zo
ontzettend waar is.
Wij, mensen, spiegelen elkaar. Jouw binnenwereld projecteer
je op de mensen om je heen. Ik vind jou lief is eigenlijk ‘Ik vind mezelf lief’.
Zolang het mooie fijne dingen zijn, is dat prima. Het is een opsteker om tegen
iemand iets positiefs te zeggen, die daar ook meestal blij op reageert. Dat
geeft jou energie. Mits het gemeend is. Als het niet gemeend is, kun je dat
voelen en raak je in verwarring.
Het wordt anders als je van iemand van alles vindt. De vraag is: Waarom vind je dit? Iets irriteert jou, maakt je boos of verdrietig. Iets bij de ander zorgt dat jij er een oordeel over hebt. Je wordt in iets geraakt dat je bij jezelf niet wilt voelen en daardoor bij de ander neerlegt. Je schuift het letterlijk van je af, zo op het bord van de ander, alsof je het buiten je eigen voordeur zet.
Bijvoorbeeld als je zegt: ‘Jij bent niet oprecht in deze
vriendschap’ of ‘jij bent zo destructief bezig’. Eigenlijk zeg je dan tegen
jezelf: ‘Ik ben niet oprecht in deze vriendschap’ en ‘Ik ben zo destructief
bezig’.
Ouders die vinden dat hun kind niet kan reflecteren. Kunnen
ze dat zelf wel of voldoet het kind niet aan de verwachtingen van deze ouders?
Jouw irritatie bij een vriendin die altijd, volgens jou, zo op de voorgrond treedt. Durf jij zelf niet op de voorgrond te treden of triggert het je jaloezie?
Beide jij-zinnen uit het voorbeeld, heb ik in een vriendschap te horen gekregen. Gelukkig begreep ik het principe van spiegelen en kon ik heel goed zien ‘Wat je zegt ben jezelf.” Het is niet van mij, het gaat niet over mij, ik ben slechts de spiegel voor deze persoon. Het zegt wat over degene die het zegt, over zijn of haar kijk naar zichzelf en hoe deze persoon in de vriendschap staat.
Op het moment dat ik het spiegelen niet had begrepen, had ik dit op mezelf betrokken, zou mijn hoofd met allemaal gedachten aan de haal zijn gegaan. Ik zou gaan piekeren en malen. Waarom zegt hij of zij dit. Wat heb ik dan gedaan en nog vele andere vragen zouden de revue passeren. Ik zou verstrikt raken in een kluwen gedachten. Mijn gedrag zou vanuit gedachten en hoofd gestuurd worden. Ik zou vechten met woorden via een discussie omdat ik me aangevallen voel of me terugtrekken om niet meer van deze opmerkingen te ontvangen. Ik zou twijfelen aan mezelf. Het zou mij veel energie kosten.
Ieder mens heeft een eigen kijk op de wereld. Tevens heeft ieder individu zijn of haar eigen normen en waarden. Deze hoeven helemaal niet gelijk te zijn met een ander. Onderzoek wat de waarden en normen van de ander zijn, door vragen te stellen, echt naar de ander te luisteren en je eigen oordeel achter wegen te laten. En heb je een oordeel over die ander, onderzoek dan bij jezelf : Wat je dus eigenlijk tegen jezelf zegt.
Als jij je haar bij de kapper laat knippen, kun je de achterkant zelf niet zien. De kapper helpt je door een spiegel achter je hoofd te houden. En dat is precies wat gebeurd met de mensen om jou heen. Zij zijn de spiegels van alles dat leeft in jou.
En kijk dan eens wat jou in deze situaties energie geeft. Is
dat het piekeren door opmerkingen van andere? Of behoud jij energie als je kunt
zien dat het helemaal niets met jou te maken heeft? Dat iemand anders het
moeilijk heeft en dat jij zo iemand kan helpen door te luisteren en vragen te
stellen. Door zelf goed te weten wat dit met jouw energie doet, kun je zorgen
dat jouw energiebalans in orde blijft en kun je er écht zijn voor een ander